19. Verder onderzoek
Het plan was nu dus om dit te doen en daarop te wachten.
Daarnaast startten we met het geven van alleen ORS om te kijken of ze nou een
reactie heeft op voeding of niet. Dit leek in de eerste instantie goed te gaan,
maar al snel kreeg ze toch weer de onrustige momenten. Wat wel heel leuk was,
was dat Jolijn dit erg lekker lijkt te vinden en ineens toch weer wat uit de
fles wilde drinken. Dit hadden we al een paar dagen niet meer gedaan, omdat ze
elke keer onrustig werd. Af en toe gaven we wat water, omdat haar mond zo droog
was, maar hier wilde ze ook niet veel van. De ORS vond ze wel erg lekker (snap
ik ook wel, het is erg zoet…).
Wat het extra lastig maakt om Jolijn rustiger te maken is
dat ze niet reageert op paracetamol. Ze heeft ergens last van, maar blijkbaar
wordt dat niet tegengegaan door paracetamol. Dit is heel lastig om te zien,
omdat we haar zo graag willen helpen, maar gewoon machteloos staan. Als ze in
zo’n onrustige bui komt, moeten we gewoon wachten tot ze er weer uitkomt en van
vermoeidheid in slaap valt. Dit gaat echt volkomen tegen je gevoel in. Je wil
je kindje helpen, maar het enige wat je kunt doen is haar vasthouden.