8. Consultatiebureau

Op maandag hebben we direct het UMCG gebeld met de vraag waarom we een telefonische afspraak hadden en ook waarom deze pas over 2 weken zou zijn. We kregen te horen dat onze neuroloog er niet was die week, maar meer informatie had ze ook niet. Gelukkig wilde ze wel een andere neuroloog vragen om naar de uitslagen te kijken en ons even terug te bellen. Eind van de dag hoorden we dus wat meer. Er bleek niet heel veel te zijn, behalve dat de waarden van het bloedonderzoek nog steeds flink verhoogd waren en dat ze een bepaalde aandoening weer hadden uitgesloten. Verder moesten we echt wachten tot het gesprek, maar door deze informatie waren we wel iets meer gerustgesteld.

Diezelfde maandag was ik ook bij het consultatiebureau voor de eerste inentingen van Jolijn. Daar waar we wel wisten dat Jolijn achterliep in haar ontwikkeling, werd ik hier echt met de neus op de feiten gedrukt. Er waren meerdere baby’s op dat moment ook aanwezig en ik zag een groot verschil. Dat was enorm confronterend. Ergens weet je het wel, maar nu wordt het zo echt. Gelukkig waren ze op het CB heel begripvol en was er tijd om het hierover te hebben.

We hebben het ook gehad over Jolijns voeding. Hoewel ze wel goed gegroeid was, merkten we toch steeds weer meer onrust na de flessen. Ze kreeg ze ook niet meer altijd leeg. We zaten ook vaak aan wel 8 of 9 voedingen op een dag en dit werd niet minder. De jeugdarts gaf aan dat we eventueel van Pepti ook over konden op de Neocate, een nog lichter verteerbare voeding. Dinsdag heb ik meteen contact gezocht met de kinderarts en we mochten Neocate gaan proberen. Er was niet een heel groot verschil, in ieder geval niet zoveel als bij de overgang naar Pepti, maar we zagen wel wat meer ontspanning. Daarom besloten we toch maar bij de Neocate te blijven. Ook nam het aantal voedingsmomenten iets af en zaten we nog op 7 en heel soms 8 voedingen. We hadden daarbij nog wel steeds de nachtvoeding. Dit had ze ook echt nog wel nodig en gaf ze zelf inmiddels ook steeds beter aan.