24. Gedachten
Ergens had ik gehoopt dat als ik weer thuis zou zijn,
alles weer hetzelfde zou zijn als voordat we het ziekenhuis in gingen. Maar dat
is een illusie. Hoewel het wel beter gaat dan vorige week, is het niet zoals
het was. En ik heb ook geen idee of dat nog gaat komen. En juist dat vind ik
ook heel lastig. Want vorige week ging het eigenlijk zo slecht met Jolijn dat
ik meerdere keren heb gedacht dat het wel eens heel snel over zou zijn. Na de
diagnose en vooral ook toen we merkten dat Jolijn steeds onrustiger werd, zijn
we dingen gaan bespreken die je als ouder niet wil bespreken. We hebben het
gehad over haar uitvaart, over wat te doen als ze er niet meer is. En we waren
ook echt bang dat het heel snel klaar zou zijn. We wisten niet eens of we wel
het ziekenhuis uit zouden komen met haar.
En nu we toch thuis zijn, vliegen mijn gedachten ineens
weer alle kanten op. We zien gelukkig weer goede momenten, we hebben weer
lachjes en daar geniet ik ook intens van. En aan de andere kant maakt het me
ook zo bang. Want hoelang mag ik er nog van genieten? Of maak ik mezelf juist
gek met deze gedachten en gaat dit allemaal nog wel een tijdje duren? Ik zou ergens
zo graag van artsen willen horen, dit zijn haar waarden en daarom gaat het wel
of niet goed. Maar die wagen zich daar (heel terecht natuurlijk) absoluut niet
aan. Dit zorgt er alleen wel voor dat ik echt het gevoel heb dat we in het
duister tasten (en ook dat is eigenlijk niet gek…). Het ene moment geloof ik
dat we nog wel maanden zo door kunnen en het andere moment vraag ik me af of ze
de winter wel haalt.
Vandaag was er wat meer onrust en wilde Jolijn het liefst
bij ons liggen. Dit is helemaal prima en ik vind het ergens heel fijn dat ik
haar troost kan bieden, zeker omdat dat vorige week niet lukte. Maar het is ook
spannend omdat ik me dan afvraag hoelang we haar nog rustig kunnen houden en
waar het ophoudt. En als ze dan weer een moment heeft waarbij ze heel helder en
vrolijk is, vraag ik me weer af, ben ik nu te voorbarig? Gaat ze het misschien
nog wel heel lang goed doen en ben ik veel te pessimistisch?
Deze gedachten vliegen elke dag heen en weer en dat is
soms best vermoeiend.